İçeriğe geç

YİTİRİLMİŞ DOSTLUKLARA

Ocak 2, 2009

Kapının dışına çıktım. Bana kalmadı;  bir hışımla kapandı. Çok kızmış diye düşündüm. Adımlamaya başladım hayatı. O kapıyı çarpan ben miydim?

Çok tanıdık bir duygu hemen çöktü dizlerime. Geri dönebilmeyi düşledim. Artık düşlemesi tanıdık…

Anahtarlığı kavradım cebimde, ferahladım biraz. Derin bir nefes alıp, karmaşanın içine daldım.

Gölge çukurlara dolana kadar, ne yapmamız gerekiyorsa onu yaptık.

Tek eksilen güven oldu. Onu da evde bırakmıştık.

No comments yet

Yorum bırakın